Bram en Linda

Linda (42) en Bram Rosema (44) wilden graag iets betekenen voor een ander én zijn dol op kinderen. Het stel meldde zich daarom aan als steungezin bij Handjehelpen. Sinds het voorjaar van 2020 past het stel op Khun (5). Zo kunnen ze zijn ouders af en toe ontlasten en ze beleven er zelf veel plezier aan: “Het is mooi om zijn ontwikkeling van dichtbij mee te maken.”

“We hebben geen kinderen, al hoopten we daar eerder wel op. Toen het anders liep, gingen we ons verdiepen in adoptie en pleegzorg. We kwamen uiteindelijk bij Handjehelpen uit”, aldus Bram. Het project steungezin sprak het echtpaar meteen aan. Linda vertelt: “Het leek ons leuk om een kindje in ons leven te krijgen en te kunnen ondersteunen.”

Zijn ontwikkeling loopt wat anders dan anders. Zo praat hij bijvoorbeeld niet. Als hij wil stoeien, klimt hij gewoon tegen ons op.

Wild van fietsen
De communicatie met Khun verloopt volgens Bram en Linda anders dan je misschien verwacht bij een kind van vier. “Zijn ontwikkeling loopt wat anders dan anders”, zegt Linda daarover. “Zo praat hij bijvoorbeeld niet. Als hij wil stoeien, klimt hij gewoon tegen ons op. En als hij ergens heen wil, trekt hij ons aan de polsen mee.”

Nu Linda en Bram Khun steeds beter leren kennen, weten ze inmiddels wel waarmee ze hem blij maken. “Hij is bijvoorbeeld wild van fietsen. Als hij merkt dat we ergens heengaan op de fiets, wordt hij helemaal blij. Soms klimt hij zelfs bovenop een vreemde fiets als we bij de speeltuin zijn”, vertelt Linda. Het stel maakt inmiddels geregeld gebruik van de speciale tandemfiets die voor Khun beschikbaar is gesteld vanwege zijn ontwikkelingsachterstand.

Ook binnenshuis vermaakt Khun zich prima, vertellen Linda en Bram. “In huis liggen wat boeken en tijdschriften waar hij soms in bladert, en we hebben hier wat speelgoedbeestjes voor hem.” Ook ravotten met zijn steungezin vindt Khun erg leuk volgens Bram: “Vaak jonassen we hem en stoeien we een beetje met elkaar. Hij vindt dat heel leuk en wil steeds opnieuw.”

Dat zichtbare plezier doet het stel goed: “Khun speelt vrij solistisch en is niet erg op interactie gericht. Gelukkig zien we daarin toch wat ontwikkeling. Nu betrekt hij ons er vaker bij; dat is mooi om te merken.”

Goed opletten
Oppassen op Khun kan intensief zijn, omdat hij volgens Linda en Bram de nodige aandacht vraagt. “Het is niet dat hij continu roept of naar ons toekomt. Maar we moeten alert zijn als hij er is, omdat hij in zijn enthousiasme onvoorzichtig kan zijn. Ook buiten letten we goed op; als hij iets ziet dat hem interesseert, loopt hij er zo achteraan.” Wanneer Khun bij Linda en Bram is, worden zijn ouders even ontlast van hun zorgtaken. Al was dat niet de enige reden dat zij bij Handjehelpen aanklopten. “Khuns ouders komen uit Myanmar”, legt Linda uit. “Het was hun wens om hun sociale kring te vergroten. Wij behoren nu natuurlijk ook tot hun netwerk.”

‘Het is een verrijking van ons leven’
“We zijn heel blij dat we dit mogen doen. Het is een verrijking van ons leven”, vindt Bram. Linda: “Het kost ons energie, maar voegt zoveel toe. We maken Khun van dichtbij mee en bouwen echt een band op; dat is voor ons heel bijzonder en kostbaar. Daarnaast zien we elkaar hierdoor eens niet in de rol van partner, maar als ouder. Dat vind ik ook erg mooi.” Tot slot haalt het stel ook veel voldoening uit de lieve reacties van Khuns ouders. “We merken echt dat ze ons dankbaar zijn. Het geeft zo’n fijn gevoel om dat af en toe te horen”, zegt Linda.

‘Ga het lekker doen en ervaren!’
Aan mensen die overwegen zich ook op te geven als steungezin zouden Linda en Bram het volgende willen meegeven: “Ga het lekker doen en ervaren! Het is zo mooi om iets voor een ander te betekenen en tegelijkertijd een kind in zijn of haar ontwikkeling mee te maken. Daarnaast kun je zelf met de ouders afstemmen wanneer hun kind komt en hoe vaak. Zo kun je zelf een vorm vinden die in jouw leven past.”