De vriendenkring van André en Rink
'Het voelt als een soort familie'
Rink (64 jaar) en André (66 jaar) zijn maatjes via Handjehelpen. Elke donderdag eet Rink bij André, die kookt dan een lekkere maaltijd. Niet alleen voor Rink trouwens, ook voor elf anderen. Een vriendenkring via Handjehelpen, “maar eigenlijk is het meer een soort familie”, aldus Rink. “We hebben allemaal iets en dat is oké; hier is daar ruimte voor.”
André is een positieve Utrechter in hart en nieren. Een paar jaar geleden verhuisde hij van hartje stad naar Maarssen. Helemaal tevreden is hij in zijn ruime eengezinswoning. Zijn hele leven zet hij zich al in voor iedereen die wel wat hulp en gezelschap kan gebruiken; eerst als kok en later als begeleider in het bejaardentehuis. Toen hij begin dit jaar Handjehelpen leerde kennen was er dan ook snel een mooie klik.
"Binnen de kortste keren zat de hele tafel vol.
Enorm gezellig en van alles wat."
André: “Coördinator Yvonne vroeg mij of ik het leuk zou vinden om een eetclub op te zetten voor mensen in Maarssen die wel wat gezelschap of steun konden gebruiken. Dat klonk wel als iets dat bij mij past en zo gezegd, zo gedaan. Ik kook nu een klein jaar voor een clubje mensen dat elke donderdagavond bij mij binnenstapt. We begonnen met een man of drie en binnen de kortste keren zat de hele tafel vol. Enorm gezellig en van alles wat; we hebben een oudere dame van 83, eenzaam maar nog zo kwiek en positief als wat. Een wat stillere man, die je op zijn manier ook heerlijk ziet genieten en een dame die wordt behandeld voor kanker. Ze kan er niet altijd zijn de laatste tijd en dan wordt ze echt gemist.”
Ook Rink is er elke donderdag bij: “Ik heb het een en ander meegemaakt de afgelopen jaren en dat heeft er flink ingehakt. Ik ben een poos behoorlijk depressief geweest en kon tot een jaar geleden echt bijna niks meer. Daarvoor heb ik hulp gekregen en na een tijd ging het gelukkig weer stukken beter. Ik werd te goed bevonden voor verdere professionele hulp, maar helemaal op eigen kracht ging het toch ook nog niet. En daar kwam Handjehelpen om de hoek kijken. Via hen heb ik een zo’n anderhalf jaar geleden een heel fijn maatje gekregen, dat mij iedere week opzocht voor een wandeling of een bakje koffie. Gewoon om ervoor te zorgen dat ik wat aanspraak en structuur had en ook nog eens de deur uit kwam.
“Het is zo goed om onder de mensen te zijn, gewoon wat menselijk contact. Dat doet heel veel.”
Inmiddels kan ik al veel meer op eigen kracht en stelde Yvonne voor dat ik bij deze eetkring zou aansluiten. Die uitnodiging heb ik met open armen aangenomen. Het is zo goed om onder de mensen te zijn, gewoon wat menselijk contact, een stok achter de deur om naar buiten te gaan. Dat doet heel veel.”
Beide mannen onderschrijven dat het in het begin wel even wennen is, zo’n eetclub. André: “Je stapt toch zomaar bij een vreemde binnen om met nog meer vreemden een hapje te eten.” “Dat is inderdaad wel even gek”, beaamt Rink “maar Handjehelpen begeleidt dat heel goed. Yvonne ging de eerste keer mee en helpt je letterlijk en figuurlijk over de drempel. En dan merk je al heel gauw dat je op je plek bent. Iedereen hier heeft wel iets, een bepaalde grens. En daar is ruimte en begrip voor. Natuurlijk heb je met de ene persoon een iets betere klik dan met de ander, maar we horen er allemaal bij. Het voelt echt als een soort familie.”
“Ik heb het harstikke naar m’n zin. Ik doe iets dat ik zelf leuk vind en
kan tegelijkertijd iets voor iemand betekenen.”
“Dat klopt”, beaamt André. “En het is zeker niet allemaal kommer en kwel hoor. Er wordt ook gewoon heel veel gelachen en gekletst over van alles en nog wat. En de een helpt met tafel dekken of koken en de ander ruimt af. En ook als je gewoon in stilte geniet is dat prima. Het is simpelweg gezelschap, samen zijn. Dat doet al zoveel voor mensen. Niet alles hoeft opgelost, er zijn voor elkaar is vaak al genoeg.”
Wat het hem zelf oplevert? Daar is André kort over: “Ik heb het harstikke naar m’n zin. Ik doe iets dat ik zelf leuk vind, namelijk koken, en kan tegelijkertijd iets voor iemand betekenen. En ik heb er zelf ook gewoon een familie bij. Ik vind het fijn als iedereen er weer is en ik verheug me nu al op het kerstmenu. Wat dat betreft snijdt het mes echt aan twee kanten. Mooier kan toch niet!?”
Handjehelpen koppelt mensen met een kwetsbaarheid aan precies het juiste maatje. Dat maakt het leven zoveel fijner. Help je ook?
(1).jpg)