Emeli (29) en Anne (16) zijn jonge mantelzorgers en maatjes via Handjehelpen. Beiden hebben ze een vader met niet-aangeboren hersenletsel (NAH), die er niet meer echt voor hen kan zijn. Hierdoor hebben ze jaren veel zorg voor hun ouder en het huishouden gedragen. Aan het einde van de Week van de Jonge Mantelzorger vertellen ze hun verhaal aan Vrouw, magazine van De Telegraaf, en vragen ze meer aandacht voor dit onderwerp. 

Anne en Emeli zijn door Handjehelpen aan elkaar gekoppeld, omdat hun thuissituatie veel overeenkomsten heeft. Emeli: “Ik ben nu ouder en woon niet meer thuis, maar ik herken veel in Anne’s situatie en ik vind het fijn dat ik er als maatje voor haar kan zijn.” Anne: “Emeli begrijpt me als geen ander en ik kan alles tegen haar zeggen. Als ik aan andere mensen vertel wat er met mijn vader is gebeurd, merk ik vaak dat ze niet goed weten hoe ze moeten reageren. Het is fijn dat Emeli mij af en toe een spiegel kan voorhouden. Zij wijst me erop als ik te veel hooi op mijn vork neem en laat zien dat het ook belangrijk is om tijd voor mezelf vrij te maken.”

Aandacht 

Emeli en Anne vinden het beiden belangrijk dat jonge mantelzorgers eerder in het vizier komen. Emeli: "Veel jongeren beseffen niet dat ze mantelzorger zijn en dat zorgt ervoor dat ze ook niet snel gezien worden. Het is waardevol als de omgeving een keer vraagt hoe het écht met je gaat. Een ervaringsmaatje kan daarbij helpen, omdat die precies weet hoe belangrijk dat is.” Anne: “Als dierbaren iets ernstigs hebben opgelopen moeten de naasten op de hoogte zijn van de mogelijkheden. Dat is ook waarom wij dit interview doen. We willen andere jongeren laten inzien dat zij misschien ook de rol van mantelzorger op zich dragen, zonder dat ze dat doorhebben. Hopelijk durven ze hierdoor een ervaringsmaatje of een andere vorm van hulp te zoeken. Het heeft mijn leven in ieder geval ten goede veranderd.”

Bekijk en lees hier het volledige verhaal van Anne en Emeli: