Lies

“Al meer dan drie jaar kom ik bij de familie Nour uit Nieuwegein over de vloer. De oudste zoon Kamaal van 11 jaar heeft autisme, kan niet praten en heeft een permanente bewegingsdrang. Een echt kruidje-roer-me-niet. Zodra het weer het toelaat, ga ik met hem op stap: naar de speeltuin of een dierenweitje. Meestal neem ik dan ook nog een broertje en zusje van Kamaal mee,” aldus vrijwilligster Lies Graafland.

“Ik kom natuurlijk vooral voor Kamaal, maar ondertussen vind ik het heerlijk dat ik in dit warme gezin een plekje heb veroverd. Ik geniet van al die blije snuitjes bij mijn binnenkomst. Zij gunnen mij een kijkje in de Somalische cultuur en het geeft heel veel voldoening om hen met raad en daad bij te staan.”

“Ik geniet van al die blije snuitjes bij mijn binnenkomst.”

Lies is een zegen voor moeder Sadiyo, die grotendeels in haar eentje de opvoeding van de vijf kinderen voor haar rekening neemt. Haar wereldje is klein. Haar man maakt lange dagen op zijn werk, familie of vrienden heeft ze niet. Sadiyo: “Door Kamaals problematiek kwam ik in contact met MEE, een organisatie voor mensen met een beperking. Zij wezen mij op de mogelijkheid om via Handjehelpen hulp te krijgen. Lies is echt fantastisch met Kamaal; er zijn niet veel mensen die tot hem weten door te dringen. Maar hij kent Lies zó goed dat hij vol vertrouwen zijn hand in de hare legt als ze samen naar buiten gaan.”

“Lies is echt een soort oma voor ons. Als zij de oudste drie meeneemt naar de speeltuin, heb ik tijd om de tweeling van vijf wat extra aandacht te geven. Of om boodschappen te doen: dat is echt een ramp met vijf kinderen om je heen.” En toen haar man voor twee jaar in het buitenland zat voor zijn werk, was ze maar al te blij dat ze in Lies een luisterend oor vond.

“Hoewel we al best lang in Nederland wonen, loop ik regelmatig tegen zaken aan die ik niet helemaal begrijp. Vooral als het gaat om de kinderen, over de keuze voor een school of hoe de gezondheidszorg georganiseerd is. Dan is het zo fijn dat ik iemand heb die met mij mee wil denken. Vooral omdat Lies al mijn kinderen zo goed kent.”

Regelmatig komen de kinderen thuis met vragen waar hun moeder geen antwoord op heeft. Zoals bijvoorbeeld over Sinterklaas, Drie Koningen of carnaval. Met dat soort vragen kunnen ze altijd bij Lies terecht. “Op die manier maak ik het hopelijk ook wat gemakkelijker voor hen om aansluiting te vinden op school. Ik doe dit werk met veel plezier en natuurlijk vrijwillig. Maar dat is iets heel anders dan vrijblijvend. Ik ben me ervan bewust dat Kamaal en zijn familie echt op mij rekenen.”