Even een weekje kastanjes zoeken en de herfstvakantie is alweer voorbij. Voor de meeste kinderen betekent dit met frisse tegenzin weer aan de slag. Zo niet voor de groeiende groep thuiszitters die Nederland telt. Er zijn steeds meer kinderen die - om uiteenlopende redenen - langdurig niet naar school gaan. Een groot probleem, waarvoor geen eenvoudige oplossing is. Des te mooier dat we bij Handjehelpen goede resultaten boeken met de inzet van maatjes. Ongedwongen en los van protocollen en zorgplannen, brengen ze weer wat lucht en juist dat kan zorgen voor wat beweging. Kleine stapjes op de lange weg terug naar school. 

Elk kind dat thuis komt te zitten is er één te veel. En ondanks de welgemeende inzet en samenwerking van professionals bij lokale, regionale en landelijke organisaties, blijft de groep kinderen die thuiszit groeien. De problematiek is enorm. Naarmate het thuiszitten langer duurt, raakt het kind verder weg van het ‘gewone leven’ en sociale contacten. Hij doet niet meer mee. Een grote zorg die ontregelend is voor het hele gezin. 

Niks moet en juist dat kan helpen om weer in beweging te komen.

Gelukkig doen we, samen met onze partners in de formele zorg, mooie ervaringen op met de inzet van informele zorg. Een maatje, een jonge stagiair of vrijwilliger, sluit aan bij wat wel kan en brengt weer wat ‘gewoon menselijk contact’, structuur en afleiding. Niks moet en juist dat kan helpen om weer in beweging te komen. En een maatje ontlast de thuissituatie. Er komt weer wat rust in het gezin en het versterkt het vertrouwen dat het weer goed zal komen. Dit zijn in het kort de ervaringen die we het afgelopen jaar opdeden met het project ‘Als naar school gaan niet meer lukt’. 

Het zijn ook de ervaringen van de vader van Merel, een meisje van zestien dat al vanaf haar twaalfde thuiszit. Merel heeft het zwaar sinds haar ouders scheidden. Haar moeder keert zich van haar af en Merel raakt depressief. Samen met haar Autisme Spectrum Stoornis (ASS) maakt dat dat ze niet in staat is om op het voortgezet onderwijs te beginnen. Ze wordt een thuiszitter en het gaat steeds slechter. Merel sluit zich af voor de buitenwereld en ze komt niet meer buiten. Vader probeert zo goed mogelijk zijn werk te blijven doen en af en toe wat tijd voor zichzelf te maken, maar de situatie is zwaar. 

Het sociaal wijkteam wijst Merels vader op Handjehelpen en na een oriënterend gesprek komt Amy, maatje van Handjehelpen, bij Merel thuis. Nog diezelfde dag vinden de twee elkaar in gamen en Netflixen. Verder hoeft er niks en er worden geen ingewikkelde vragen gesteld. Amy komt voortaan wekelijks bij Merel en langzaam worden er stappen gezet. Merel gaat met Amy en de hond wandelen en na een poosje gaan ze zelfs samen naar de dagbesteding. Een aantal maanden later gaat Amy al drie dagen per week zelfstandig naar de dagbesteding. Haar vader vertelt: “Bij Amy hoefde Merel niks en had ze sinds lange tijd het gevoel dat ze oké was. Juist dat zorgde ervoor dat ze stappen kon zetten. Amy heeft haar en mij enorm geholpen.”

Van het één komt het ander en na een klein jaar start Sam

weer op de basisschool. 

En zo tekenden we meer mooie ervaringen op. Zo had Sam van tien het al langer niet gemakkelijk op school. In coronatijd valt hij uit. Niet alleen op school, maar bij alles. Hij komt zijn huis niet meer uit. De huisarts attendeert zijn moeder op Handjehelpen en Sam wordt gekoppeld aan Roel, met zijn grote lach en soortgelijke ervaringen. Een topmatch. Samen veel lachen en gamen en uiteindelijk ook de deur uit om een balletje te trappen in het park. Dáár waar ook klasgenootjes zijn. Van het één komt het ander en na een klein jaar start Sam weer op de basisschool. 

We zijn ontzettend blij met deze mooie koppelingen en maken er graag nog veel meer. Het leven is simpelweg fijner met een maatje. En zo’n maatje gunnen we alle thuiszitters! Weet ons dus te vinden als je wel wat hulp kunt gebruiken voor een thuiszitter of als je zelf maatje wil worden natuurlijk! Meld je aan via onze website of neem vrijblijvend contact met ons op. 

Meer over ‘Als naar school gaan niet meer lukt’.